Oι δάσκαλοί μας, ο Θοδωρής, η Ελευθερία και η Γαριφαλιά, μας μαθαίνουν πως όταν κολυμπάμε σωστά δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβόμαστε το νερό.
Ότι δεν τρώμε ποτέ πρίν κολυμπήσουμε στην πισίνα ή τη θάλασσα.
Ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε αρκεί να είμαστε χαρούμενοι και να προσπαθούμε.
Ότι ακόμη κι αν φοβόμαστε λιγάκι είναι εκεί ο φίλος μας που μας κραταει γερά το χέρι και μας παρασύρει στο παιχνίδι με το νερό.
Ότι προσπαθούμε όλοι ,είμαστε ομάδα και γινόμαστε καλύτεροι φίλοι.
Όταν τραγουδάμε όλα είναι καλύτερα και πιο αστεία.
16 βαγονια στο νερο-τρενάκι της Dorothy Snot! Το ένα πιο ξεχωριστό απο το άλλο αλλα όλα το ίδιο γελαστα.
Μάθαμε κι εμείς κάτι από τα παιδιά μας: ότι όταν εμείς(οι δάσκαλοι,οι γονείς,αυτοι που αμπιστεύονται τα παιδιά) είμαστε ενθουσιασμένοι και ενθαρρυντικοί τότε συμβαίνει κάτι μαγικό! Τα παιδιά ξεπερνούν κάθε προσδοκία συμπεριφέρονται κατι περισσότερο από ωριμα σχεδόν σοφά.Ακόμη και στο πρώτο πρώτο μάθημα, την πιο κρύα μέρα του χειμώνα!
Έχουμε περισσότερη ενέργεια και αυτοπεπήθηση μετά το κολύμπι αλλά …πεινάμε και σαν λύκοι!!!
Πίσω στο σχολείο για να πλύνουμε χέρια και να φάμε το νόστιμο φαγητό της Μυρσίνης της μαγείρισσάς μας. Σήμερα έχει και ζεστό σπιτικό ψωμάκι!Μιάμμ...
