Τα παιδιά έως 6 ετών δεν πρέπει να βρίσκονται σε περιβάλλονται μάθησης που επιδιώκουν να μάθουν στα παιδιά να γράφουν και να διαβάζουν. Τα σύγχρονα περιβάλλοντα μάθησης και κυρίως αυτά της προσχολικής εκπαίδευσης πρέπει να δίνουν στα παιδιά ερεθίσματα και ευκαιρίες, ώστε τα παιδιά  να ανακαλύψουν παίζοντας την λειτουργία της γραφής, της ανάγνωσης, την λειτουργία της γλώσσας.

Η ανακάλυψη αυτή αποτελεί προϋπόθεση της καλλιέργειας του ενδιαφέροντος και της επιθυμίας των παιδιών να γράψουν και να διαβάσουν. Όταν τα παιδιά ανακαλύπτουν το γιατί χρειάζεται να μάθουν, τότε θέλουν να μάθουν και είναι έτοιμα να προσπαθήσουν και να κοπιάσουν γι αυτό.

Η ιστορία που δημιούργησαν τα παιδιά  μας στο open class της Τρίτης 6 Μαρτίου (και παρουσίασαν στους γονείς τους) με θέμα τα φυτά, τα ξύλα και τις πέτρες, σε συνδυασμό με  το οικογενειακό περιβάλλον των παιδιών που κατάγονται από άλλες χώρες, αποτέλεσε για μας ευκαιρία να βιώσουμε την έννοια της γλωσσικής διαφορετικότητας και να προσεγγίσουμε την πολυδιάστατη έννοια της επικοινωνίας.

Τα παιδιά έφτιαξαν την ιστορία τους και ομάδες γονέων την μετέφρασαν σε 4 διαφορετικές γλώσσες (είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε στο σχολείο ένα τόσο διαπολιτισμικό περιβάλλον)! Με βιωματικό λοιπόν τρόπο και μέσα από το θεατρικό παιχνίδι «μάθαμε» πως η ίδια ιστορία μπορεί να ειπωθεί από τους ίδιους ανθρώπους σε διαφορετικές γλώσσες, οι οποίες όπως τα παιδιά διαπίστωσαν έχουν και διαφορετικό τρόπο γραφής.

Χαρακτηριστικά ήταν τα σχόλια των παιδιών σχετικά με αυτή τη διαφορετικότητα:

«Έχει Α και στα γαλλικά, τα αραβικά είναι σα ζωγραφιά, τα Αγγλικά μοιάζουν με τα Γαλλικά, τα ρώσικα γράμματα έχουν πολλά σσσσς, Ρ δεν έχει άλλη γλώσσα μόνο τα ελληνικά»

Τα σχόλια των παιδιών επιβεβαιώνουν την πεποίθησή μας πως τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορούν να έρθουν σε επαφή με ποικίλες ακόμα και δύσκολες έννοιες, αρκεί αυτές να εμπλέκονται και να συνδέονται με τη ζωή τους, τις ανάγκες τους και τις επιθυμίες τους